Het begin van de wijnbouw in de regio's Marina Alta en Marina Baja gaat terug tot de oudheid. De Feniciërs en later de Romeinen erkenden het potentieel van het mediterrane klimaat en de vruchtbare grond voor wijnbouw. De Romeinen introduceerden geavanceerde teeltmethoden en maakten van wijn een belangrijk handelsproduct.
In de Middeleeuwen, toen de Moren over de regio heersten, werd de Moscatel-druif geïntroduceerd. Deze druif kenmerkt vandaag de dag nog steeds de wijncultuur van de Marina Alta. De wijnproductie werd een belangrijke economische factor, vooral in de Marina Alta, waar wijnen al snel belangrijke handelsproducten werden.
De 20e eeuw bracht grote uitdagingen met zich mee, waaronder de verwoestende druifluiscrisis aan het einde van de 19e eeuw, die veel wijngaarden verwoestte. Het duurde jaren voordat de regio zich herstelde. In de jaren 1920 begon echter een periode van revitalisering, toen wijnboeren hun wijngaarden herbeplantten met meer resistente druivenrassen.
De oprichting van de eerste coöperaties in de jaren 1930, zoals Bodegas Xaló in de Marina Alta, droeg aanzienlijk bij aan de stabilisatie en verdere ontwikkeling van de wijnproductie. Deze coöperaties stelden kleinere wijnboeren in staat om hun krachten te bundelen en samen de markt op te gaan.
Na de Tweede Wereldoorlog brak er een nieuw tijdperk aan voor de wijnbouw in de Marina Alta en Marina Baja. De vraag naar wijn nam toe en daarmee ook de druk om de productiemethoden te moderniseren. In de jaren 1960 en 1970 investeerden veel wijnmakerijen in moderne technologieën zoals roestvrijstalen tanks voor de fermentatie en geoptimaliseerde irrigatiesystemen.
Bodegas Enrique Mendoza in L'Alfàs del Pi is een uitstekend voorbeeld van de succesvolle overgang naar moderniteit. Dit wijnhuis werd opgericht in de jaren 80 en richtte zich vanaf het begin op kwaliteit en innovatie en integreerde internationale druivensoorten in zijn productie.
Vanaf de jaren 1980 nam het toerisme aan de Costa Blanca aanzienlijk toe, wat ook gevolgen had voor de wijnbouw in Marina Alta en Marina Baja. Het toenemende aantal toeristen uit heel Europa en daarbuiten leidde tot een grotere vraag naar lokale producten, waaronder wijn. Veel wijnhuizen zagen de mogelijkheid om hun wijnen direct aan toeristen te verkopen en richtten verkooppunten en proeflokalen in.
De globalisering bracht echter ook nieuwe uitdagingen met zich mee. De concurrentie op de internationale wijnmarkt werd heviger en wijnmakerijen moesten steeds meer opboksen tegen de concurrentie uit andere wijngebieden. Dit leidde tot meer specialisatie en een terugkeer naar regionale sterke punten, met name de inheemse druivensoorten Monastrell en Moscatel.
De afgelopen twee decennia is de wijnbouw in de Marina Alta en Marina Baja verder gediversifieerd. De toenemende vraag naar biologische en duurzame producten heeft ook zijn stempel gedrukt op de wijnproductie. Steeds meer wijnmakerijen schakelen over op biologische wijnbouw en investeren in milieuvriendelijke technologieën.
Een uitstekend voorbeeld van deze ontwikkeling is Bodegas Francisco Gómez in Villena, dat gespecialiseerd is in biologische wijnen.
De wijnen van Francisco Gómez worden niet alleen in Spanje maar ook internationaal erkend om hun hoge kwaliteit en milieuvriendelijke productie.
Vandaag de dag belichamen de wijnmakerijen van Marina Alta en Marina Baja een geslaagde symbiose van traditie en moderniteit. De wijnen die hier worden geproduceerd zijn niet alleen een genot voor het gehemelte, maar ook een uitdrukking van een rijke culturele geschiedenis die het verdient om in ere te worden gehouden.