Dieren & Natuur
Pootjes op het strand - met je hond aan de Costa Blanca
Pootjes op het strand - met een hond aan de Costa Blanca Wat mag, wat is vervelend - en waar viervoeters
Warmte, het zachte spinnen van mijn moeder, de nabijheid van mijn broers en zussen - dit zijn mijn vroegste herinneringen. Maar toen kwam de dag dat alles veranderde: Opeens voelde ik alleen maar kou en eenzaamheid. Ik was nog maar twee maanden oud en lag in een kartonnen doos, achtergelaten op een straathoek, mijn lot overgelaten aan de elementen. Ik ben Onka, en mijn verhaal is slechts een van de vele hier aan de Costa Blanca, waar elk jaar talloze katten worden achtergelaten.
Het leven op de weg leerde me al snel de harde regels. Om de enorme, lawaaierige metalen dozen op wielen te vermijden. Met een knorrende maag iets te eten zoeken in vuilnisbakken. Elke nacht een veilige slaapplaats vinden. Op straat vechten talloze kattenkolonies elke dag om te overleven. Zonder de toegewijde vrijwilligers die regelmatig voedsel en water brengen, zouden velen van ons geen schijn van kans hebben.
Als klein kitten was ik bijzonder kwetsbaar. Parasieten en honger teisterden me, elke dag werd een strijd. Toen merkte ik een vrouw op die steeds op dezelfde plek verscheen en eten achterliet. Ik bekeek haar argwanend van een afstand. Na een paar dagen kwam ze aan met een vreemde doos - wat ik me toen niet realiseerde was dat deze doos het keerpunt in mijn leven zou worden.
Toegewijde vrijwilligers van dierenwelzijnsorganisaties zorgen voor straatkatten zoals ik. Ze vangen ons op, laten ons steriliseren en brengen ons dan meestal terug naar onze vertrouwde omgeving, waar ze voor ons blijven zorgen. Of ze proberen ons te herplaatsen, zoals in Aldea Felina, een dierenasiel exclusief voor katten. Meer dan 110 van mijn medekatten wonen hier en wachten op een nieuw thuis. De nieuwe Spaanse dierenwelzijnwetten verbieden euthanasie van gezonde dieren. Sandra, een van de helpers in het asiel, nam me mee naar de dierenarts. Voor het eerst kreeg ik zorgzame aandacht.
Ik werd gevaccineerd en er werd een kleine microchip onder mijn huid geplaatst - mijn identiteit, die verplicht is voor alle katten sinds de nieuwe Spaanse dierenwelzijnswetten van 2023. Ik werd gecastreerd toen ik zes maanden oud was - een belangrijke ingreep die voorkomt dat er nog meer ongewenste kittens geboren worden die mijn lot moeten delen. Na mijn operatie mocht ik bij Ivan komen wonen als pleegkat. In zijn huis leerde ik langzaam mensen te vertrouwen.
Op een dag kwamen Anusch en Alex naar me toe. Ik zag meteen in hun ogen dat zij mijn nieuwe thuis voor altijd zouden worden. Met mijn eigen Europese dierenpaspoort begon eindelijk mijn reis naar een nieuw leven vol warmte, liefde en geborgenheid.
Mijn verhaal laat het zien: Elk dier verdient respect en een tweede kans. De dierenwelzijnsorganisaties aan de Costa Blanca doen buitengewone dingen met beperkte middelen. Hun werk redt levens zoals het mijne.
Plaatsingscentra: Meer katten voor adoptie kunt u vinden
in de Aldea Felina in Denia (https://aldeafelina.es/)
of het Protectora Benidorm (https://www.protectorabenidorm.org), die ook honden vindt.
Adopteer een dier uit het asiel
▶ Doneer voor medische zorg en voedsel
Pleeggezin worden voor dieren met speciale behoeften
Laat je eigen huisdieren op tijd castreren
Pootjes op het strand - met een hond aan de Costa Blanca Wat mag, wat is vervelend - en waar viervoeters
Costa Blanca - Níspero een kleine vrucht, een grote traditie Waarom de kleine loquat rond Callosa, Polop en La Nucía
Verdwijnende pijnboombossen aan de Costa Blanca: een ecosysteem op een keerpunt Experts over droogte, plagen en gebrek aan hulpbronnen - waarom duizenden mensen sterven